داود بن قاسم جعفری می گوید:
یک سال پیش از سفر حج، برای وداع با امام هادی علیه السلام وارد شهر سامرا شدم. امام مرا تا بیرون شهر بدرقه کرد. آنگاه از مرکب خویش پیاده شد و روی زمین با دست خود دایرهای کشید و فرمود:«ای عمو، آنچه را در این دایره هست برای مخارج و هزینه سفر حجات بردار.»
همین که دست بر خاک گذاشتم، شمشی به وزن دویست مثقال از طلا به دستم آمد.
منابع:
بحارالانوار، ج 50، ص 172، ح 52.
نفرین مزدا اهورا بر شما سگان تازی باد. محمد، پلیدترین آفریدۀ خداوند است.
پاسخحذف